En zo sta je oog in oog met een dromedaris. Het ‘schip der woestijn’ blokkeert de weg. Op avontuur tijdens de ‘Family outing’. Met een stoer tikje tegen de bumper vraagt de dromedaris aandacht. Doet zich goed aan de verdorde herfstbladeren tussen de ruitenwissers. Zo’n autosafari blijft ouderwets genieten. ‘Back to basic’. Dat was ook gelijk het motto van het weekend op safari.
Mijn oog valt op de schittering. De zon weerspiegelt in een verkreukeld blikje. Onbegrijpelijk. Blik groeit toch niet in de natuur. Blik hoort niet in de natuur. Tenzij het een ogenblik is. Een moment van genieten van alle pracht en praal die de natuur te bieden heeft. Een rustgevende waterpartij omgeven door grillige vormen van de bomen In zachte aardetinten. Helaas komt het nog te vaak voor dat zonder blikken of blozen afval gedumpt wordt. Hoe zou het gaan in het hoofd van de kunstenaar? Hoe zou een figuratief schilderij eruit komen te zien vanaf mijn standpunt? Ziet u het verkreukelde blikje al op het schilderij? Ik raap het op. Gun de werper geen blik waardig. Tijd om verder te ‘ploggen’.
De vroege lentezon roept mij naar buiten. Tijd om een luchtje te scheppen. Ik leg me neer, languit in het hoge gras. Vol verwondering kijk ik naar de lucht die constant in beweging is. Het patroon van de wolken verandert met het knipperen van mijn ogen. Ik speel een spel. Het heet Pareidolie. Een spel om vormen in de wolken te herkennen. Een vorm van illusie. De reden voor het verschijnsel is dat hersenen behoefte hebben aan het leggen van verbanden tussen verschillende elementen, ook als deze er eigenlijk niet zijn. Ik bouw luchtkastelen. Een bijzonder fenomeen. Bijzonder leuk!
De wind blaast de zee in mijn gezicht. Ik voel de tinteling. Mijn wangen kleuren rood. Bordeauxrood. Een kleur die moeder natuur regelmatig laat zien. Sowieso tippen bladeren aan de bomen het palet van aardetinten aan. Ongeacht de temperatuur voelt het warm aan zee. Warme tinten zijn ook aan zee te vinden. Ieder jaar bezoek ik Zoutelande. De ene keer in de zomer, de andere keer in de winter. Van een onstuimige ruige zee tot het egale zon weerspiegelende wateroppervlak. Wandelend langs de kustlijn begroet ik de schuimkoppen. Onder invloed van windkracht 8 knikken de koppen terug.
“Kom eens kijken! Als je hier staat, heb je een fenomenaal zicht”. Het licht speelt met de takken en bladeren van de bomen. Rijp tekent zich af. Als schijnwerpers schieten stralen langszij. Waar de stralen de natuur raakt, ontstaat een indrukwekkend kleurspektakel. De weersgesteldheid legt een natuurlijke basis. De zon fleurt de boel op. Het geeft warmte. De aardetinten voeren de boventoon. In onze winterjas warmen wij ons aan het tafereel. De handschoenen beroeren de camera voor de beste compositie. Voelt u de tinteling?
Kleur is één van de belangrijkste sfeermakers in het interieur. Kleur kan een warm en geborgen gevoel creëren, maar kleur kan ook een licht en ruimtelijk effect bewerken. De basiskleuren rood, geel en blauw vormen door vermenging een enorm kleurpalet. Elke kleur kan met toevoeging van wit zachter worden gemaakt en door de kleur te mengen met zwart wordt de kleur intenser. Al met al een enorm scala aan kleurtinten, die je alle mogelijkheden biedt om de sfeer te ‘schilderen’ waar jij naar op zoek bent.
Vraag 10 mensen wat een naturel interieur voor hem of haar betekent en je zult 10 verschillende antwoorden krijgen. Zo veelzijdig en veelkleurig is naturel. En wat zou jouw antwoord zijn, wat is een naturel interieur voor jou?
