stad en LAND aflopen

De stilte van de natuur kent vele geluiden. Sta er eens bij stil. Dagelijks ervaar ik de drukte van de stad. Dat heeft zo zijn gezelligheid. Af en toe maak ik een wandeling door het buitengebied. Een omgeving van het grote genieten. Mijn grote droom is om te wonen in een landelijke omgeving. En ja, ik moet u iets bekennen. Mijn droom wordt waarheid. Het uitkomen van droom is als een overgang van abstracte- naar figuratieve kunst. Van dromen naar werkelijkheid. Het is bijna zover. Van de stad naar de natuur. De rust. De kleuren. De geuren. Leven in een natuurlijk landschap. In de hedendaagse schilderkunst is het landschap een geliefd thema. Taferelen met bomen, rivieren, bergen en uitgestrekte vlakten. Ons landschap verandert voortdurend. Dat komt sterk tot uitdrukking in de landschapschilderkunst. Ik neem u mee naar een bijzondere omgeving. Daarvoor loop ik stad en land af.

Figuratieve landschappen

Nu de seizoenen stuivertje wisselen geeft de herfst haar prachtige kleur af. Tijdens mijn wandeltochten tussen stad en land ontdekte ik de oranje tinten van ‘Autumn woods’. Een beeld dat vaker opgedoemd is in mijn dromen. Met achter de bomen een zekere magie. Een regelrechte spirituele ervaring.

Het spiritueel en panoramisch landschap evolueert rond 1550 naar een werkelijke weergave van het landschap. Het realistisch afbeelden van blikvangers zoals bomen, rivieren, bergen en ander natuurschoon heeft tot een autonoom genre geleid, zonder morele basis.

Kunsthistorisch gezien zijn er ook schilders die refereren aan morele aspecten. Vroege landschapschilderijen zijn te beschouwen als een zoektocht naar de juiste levensweg. De levens pelgrimage. Weergaven van de nietigheid en de zinloosheid van het bestaan. De vergankelijkheid. De mens als speelbal van de natuurkrachten. Krachtig zijn ook de ‘Pine trees on red rock’. Bomen die de elementen weten te trotseren.

Abstracte landschappen

De bomen op de rots zijn op het eerste oog uit pure verbeelding ontsproten. Zo scherp als mijn fotografisch geheugen. Het vindt zijn oorsprong in concrete herinneringen aan mijn reis naar Andalusië. Herinneringen zijn uiteraard nooit nauwkeurig. Gedachten worden vaak omgevormd tot abstracte beelden. Meer abstracte landschappen.

Expressionisten gebruiken het landschap om een emotie door te geven. Een beleving door middel van een zekere vervorming van de werkelijkheid.

Zo wisselen droom en werkelijkheid zich in een ras tempo af. Even waar ik me op het ‘Golden Field’. Een betoverende plek op aarde. Een moment later sta ik weer met beide benen op de grond.

Op mijn weg terug van land naar stad beschouw ik de natuur op afstand. Een beeld dat sterk in de buurt komt van ‘Autumn field’. Een welhaast onrealistisch kleurenpalet met een gele waterpartij en hemel.

Het landschap als spiegel van levenskracht. Ik maak pas op de plaats. Ik luister. De stilte van de natuur kent vele geluiden.

Bekijk hier alle schilderijen van Aleksandra

Bekijk hier alle foto’s van Dirk

Bekijk hier alle schilderijen van Buttner