HOUT dat vast
Met het vallen van de bladeren. Met het dalen van de buitentemperatuur. Met het minder worden van de zonne-uren. Verandert onze stemming. Verandert de natuur. Veranderen ook de kleuren der natuur. De aardetinten stralen hun warmte uit. Beide handen verwarm ik. Naast de kleuren spelen de zonnestralen ook mee. Krijg een lach op mijn gezicht. Wat een prachtig schouwspel, dat de herfst ons voorschotelt. Onze leefomgeving verplaatst zich voor een belangrijk deel naar binnenshuis. De houtkachel kan weer aan. De bordspellen op tafel. Gezelligheid troef. Houten wanddecoraties geven warmte van nature. Dat snijdt wel degelijk hout!
Warmte
‘The Desert’ is ambachtelijk vakwerk. De naam alleen al geeft volop warmte. Waan ik me het ene moment in de woestijn. Neem ik het ander moment een kijkje onder water. Een lichtgroene vis scheert over de oranje-oker zeebodem. De verbeelding is nauwkeurig opgebouwd. Een geometrische compositie maakt het één geheel. Het heeft als het ware een meetkundig karakter. Uit het goede hout gesneden.
Het natuurproduct wordt organisch gevormd tot een heus kunstobject. Naast de kleurstellingen van diverse houtsoorten, werkt het ook goed om kleur op het hout aan te brengen. Vooral ook het contrast tussen het kille blauw en het warme oker. Dat verraadt het creatieve oog van de kunstenaar. Op geheel eigen houtje.
Speels
De herfst brengt huiselijke sfeer. Terwijl buiten de vogels fluitend achter elkaar aan vliegen om warm te blijven, wordt binnen boter, kaas en eieren gespeeld. Als regerend familie-dam-kampioen heb ik wel gevoel bij de houten bordspelen. Soms had ik zelfs het gevoel dat mijn tegenstander er geen hout van snapte. Blijf uiteraard niet op een houtje bijten. Ik ga door. Door met boter, kaas en eieren. Het bord ‘Nana‘ laat veel kruisjes en nulletjes zien. Loop daar niet voor weg. Spelletjes doen zit nu eenmaal in mijn bloed. Met de jaren neemt het fanatisme van mijn tegenspelers beduidend toe. Moet mijn meerdere erkennen in de jongste van het gezelschap. Een verse kampioen.
Reliëf
Spelenderwijs zijn er hoge pieken en diepe dalen. Vergelijkbaar met de organische structuur van hout kunst wanddecoraties. Een driedimensionaal effect dat het reliëf van het hout tot zijn recht laat komen. Een moment schoot M.C. Escher door mijn hoofd bij het zien van Eksi. Ik stelde mij voor of ik de hoek in het midden naar de achtergrond of voorgrond moest zien. Naar wat voor een object kijk ik eigenlijk? Een jolige stemming duikt op. De gelijkenis met de eetkamerstoelen is ongekend. “Waar heb je mijn stoel gelaten?”, vroeg de één. “Heb m opgevouwen en aan de muur gehangen”, zei de ander. Wat de herfst al niet kan doen.
Het kan niet anders dan een warm en vrolijk gezelschap zijn. Hout dat vast!