CULT-uurtje
De wind speelt met de wieken van de Friese molen. Het weidse uitzicht geeft rust. Grazende koeien maken het beeld op het platteland compleet. Een puur Hollandsch plaatje. Verderop kabbelt het water. Boten maken plezier door te dansen op het water. Het water meandert van het platteland naar de stedelijke omgeving. Op een onstuimige herfstdag bezoek ik de grote stad. Ook de grote stad is in beweging. Een stad waar de straten oneindig zijn. Een stad waar verpauperde gebouwen met kunstzinnige uitingen zijn opgesierd. Een stad waar vertier is. Een stad waar op straat gedanst wordt. Ik ga terug naar de jaren ’80. Het politieke- en culturele klimaat kenmerkte zich door sociale onrust en economische onzekerheid. Een opkomst van subculturen zoals de hiphop onder jongeren bleek een vruchtbare bodem voor graffiti, rapmuziek en streetdance. In die inspirerende tijd mocht ik me nog onder de jongeren scharen.
Graffiti
Het hoogtepunt van de graffiti activiteit kende Nederland tussen 1985 en 1995. Europese kunstenaars raakten geïnspireerd door de graffiti uit New York. In Europese steden verscheen steeds meer graffiti. Graffiti is een populistische kunstbeweging die zijn wortels in de ondergrondse culturen van de straat kent. De graffitikunst is doorgedrongen tot maatschappelijk aanvaarde schilderkunst. De consumptiegoederen uit de popart hebben hier ook zeker toe bijgedragen. De popart van Keith Haring wordt ook wel graffiti-art of moderne kunst genoemd. Het werk van graffiti-artiesten is zowel figuratief als abstract. Een graffiti-schildering die bestaat uit een ‘outline’ en een ‘fill-in’ wordt een ‘piece’ (of ‘masterpiece’) genoemd.
De kunstenaars laten zich veelal leiden door spontaniteit. Absoluut een element dat me gegrepen heeft. In de jaren 80-90 verdienden de graffitischilders hun brood in de grensgebieden tussen kunst, reclame en graffiti. Veel van deze kunstwerken zetten mij in beweging. Als een marathon langs de mooiste graffiti ’s ter wereld. Te zien op mijn bucket-list. Een heuse ontdekkingsreis. Prachtig gevisualiseerd in Balloon Stories 7.
Muziekstijl
Niet alleen de graffiti kunst, maar ook de muziekstijl heb ik omarmd. Ik begaf me in de hiphop scene. Bezocht het ene rap-concert na het andere. Dat ging heel rap! De ritmische en vaak rijmende spraak-zang-techniek vraagt talent. De ‘master of ceremonies’ is de uitvoerende artiest. Veel artiestennamen van befaamde rappers beginnen met ‘MC’. De rapper heeft een boodschap. Het kan zijn dat de hiphopper de samenleving een spiegel voor wil houden. Teksten kunnen een aanklacht zijn tegen de samenleving in het algemeen of de levenssituatie van de rapper in het bijzonder. De ‘beats’ vind ik nog steeds weergaloos. Of deze nu met de drumcomputer of door beatboxen worden voortgebracht. Het is de cadans waarbij ik niet stil kan blijven zitten.
Streetdance
De dansfilm ‘Beat Street’ liet mij kennis maken met de hiphop cultuur. Bij het horen van de eerste klanken van ‘Breakers Revenge’ moest ik wel gaan dansen. Stil blijven staan, was geen optie. De bewegingen oefende ik op straat. De hiphop cultuur is niet compleet als er niet gedanst wordt. Menig uurtje oefende ik met flair -op geheel eigen wijze - de ‘Swipe’, de ‘Headspin’ en de ‘Wind Mill’. De wind speelt verder met de wieken van de Friese molen. En ik … , ik vind rust op het Hollandsche platteland.
Bekijk hier alle schilderijen van Buttner
Walter van Steen © 2020