Bomen met BUTTNER
Hoor! De specht kondigt aan dat de deuren van het bos geopend worden. Dat moet ‘m zijn, Büttner. Hij wordt verwelkomd door het getjilp van vogels. Enkele krekels stellen zich als achtergrondkoor op. De muggen nemen de hoge tonen voor hun rekening. De wind speelt met de bladeren en vullen de stilte op. Het orkest is compleet. Vol overgave beluister ik de serenade. Naar mijn waarneming. Verwondering en verbazing wisselen elkaar af. Ik sta op. Groet. Schud Büttner de hand. We volgen de blauwe wandelroute onder een gele zonnige gloed. Nazomer. Een luidruchtige hardloopgroep doet grondoefeningen. We struinen langs het gestuntel en gekreun. Verderop voetbalt een jochie met zijn vader.
Schilderen
Büttner start zijn betoog. “Voetballen deed ik graag. Maar mijn passie lag toch duidelijk bij het schilderen. Als kind schilderde ik liever dan dat ik voetbalde”. In zijn tienerjaren kwam hij erachter dat hij met een fraaie tekening of schildering de meiden kon imponeren. Dat sprak hem wel aan. Het heeft hem vele aanbidsters gebracht. Hij had er nog niet over nagedacht om artiest te worden. Wel wist hij al snel dat de schilderkunst een belangrijk onderdeel van zijn leven zou uitmaken. En zo geschiedde. Een kunstenaar pur sang.
Büttner is gefascineerd door kleuren en kleurcontrasten en het effect daarvan op mensen. Hij neemt het woord. “Ik ben ervan overtuigd dat artistiek getalenteerde mensen anders waarnemen dan hun omgeving. Ik denk dat kunstenaars het vermogen hebben om op een karakteristieke wijze tegen de wereld en het leven aan te kijken. Meer vanuit het gevoel”. Ik volg hem. Hij vervolgt. “De bron van inspiratie leidt niet direct tot een artistieke realisatie. Vaak heeft het tijd nodig om te rijpen. Nieuwsgierigheid draagt bij aan het geïnspireerd raken. Ieder gewenst moment ontmoet ik de inspiratie. Eenvoudigweg al bij een riant uitzicht op straat”.
Kunstenaar
Büttner heeft van zijn hobby zijn werk gemaakt. Het is zijn passie! Hij is al 20 jaar kunstenaar. Past verschillende technieken toe op verschillende ondergrond. Van bodypainting, air brush op auto’s en motorfietsen, portretten tot wand-, plafond, en muurschilderingen. Hij vervaardigt zowel abstracte- als realistische kunst. Hij houdt van de uitdaging en het spelen met kleuren ongeacht de ondergrond.
Hij bezit de vaardigheden van een échte kunstenaar. Hij heeft het vermogen om zich te verplaatsen in conventionele denkwijzen. Doch laat hij zich geen beperkingen in zijn werk van welke aard dan ook opleggen. Met zo nu en dan een sprankeltje egoïsme. Zijn kunst stimuleert het dagdromen en fleurt de omgeving op. Meer nog, hij zet aan tot nadenken over zowel de eensgezindheid als de onverschilligheid in onze samenleving. Hij weet er keer op keer weer een kleurrijk geheel van te maken!
Zijn meest bijzondere opdracht was een portret. Een portret van een dochter die door een auto-ongeluk om het leven was gekomen. Moeder instrueerde Büttner. Bij de overhandiging van het schilderij zei moeder volledig in tranen: "Nu is ze voor altijd bij ons". Dit heeft Büttner regelrecht in zijn hart geraakt. Hij vindt het mogelijk wel zijn meest emotionele ervaring met kunst.
Büttner droomt er van een landschap te schilderen waarin ‘s ochtends de zon opkomt en ’s avonds de het bloedrood achter de horizon zinkt. Waar dagelijks wolken zich aan de blauwe hemel voorbijtrekken en ’s nachts duizenden sterren en schitteren. Eén met de natuur.
Inspiratie
Büttner is niet geïnteresseerd in het uitbeelden van iemand die beroemd is vanwege een speciaal talent of uitvinding. Hij wordt blij van willekeurige voorbijgangers. Waarbij het leven is af te lezen aan het gezicht. Rimpels die getuigen van een intens leven. Huid met groeven, die zich door het lied van het leven in de huid hebben gevormd. Ook ogen vertellen verhalen. Trouwe hondenogen. Lachrimpels. Gezichten die verhalen vertellen van gewone mensen. Gezichten die de ernst of lichtheid van het leven weerspiegelen. Dat is zijn basis.
Hij is geïnspireerd door Leonardo da Vinci als een vertegenwoordiger van een tijdperk van technologische ontwikkelingen. Büttner noemt hem een gepassioneerd onderzoeker en groot kunstenaar. Inspiratie haalt Büttner ook uit het werk van Caspar David Friedrich als romanticus. Hij beeldt de melancholie uit van mensen die moed hebben getoond, wat aan de ziel is af te lezen. Een ziel die in het gezicht tot uitdrukking komt.
We bomen verder. “In de geschiedenis van de kunst, hebben zich veel baanbrekende veranderingen voorgedaan. Van sociale achtergronden, filosofische overwegingen tot technologische ontwikkelingen, die zich ook in het bedrijfsleven voortzet. Ik zou graag een dag willen ruilen met een kunstenaar uit de toekomst”. Dat schept een band. Artistiek getalenteerde mensen. Met een eigen waarneming. Anders dan die van hun omgeving. Ik begrijp Büttner als geen ander … .
Passie
Het einde van onze wandelroute is in zicht. Büttner typeert zijn werk als ‘passie’. Hij heeft onmiskenbaar het talent om zijn schilderingen van een heldere, ietwat mysterieuze klank te voorzien. Parallel aan het orkest in het bos, dat onverstoorbaar doorspeelt. We beluisteren het laatste couplet. Ik kijk nog eens om. Naar de kunstzinnige blauwe route. Opeens worden we opgeschrikt. Het gepiep en gekraak van een omvallende boom doet denken aan het dichtslaan van een deur. Een wonderlijk, maar realistisch beeld. Naar mijn waarneming.
Lees meer en bekijk alle schilderijen van Büttner op zijn profielpagina!
Walter van Steen © 2016
Walter van Steen (Breda, 16 maart 1969) is een van onze vaste bloggers over kunst. Walter heeft tekenen en kunstgeschiedenis gestudeerd. Qua stijlen is hij breed georiënteerd. Zijn passie ligt bij Jugendstll, Pop-art, Graffiti en abstracte moderne kunst. Zijn creativiteit uit hij zowel op het gebied van illustreren als schrijven. Verhalen en dichten is op zijn lijf geschreven.