Blogs van Walter van Steen

Ochtendgloren. Ik tuur naar buiten. De reflectie van het licht brengt kleur. Kleur op mijn wangen. Kleur in de vroege winterse lucht. Het geeft kleur aan de dag. Het roept bij mij tal van emoties op. Verbazing. Blijdschap. Vrijheid. Het mooiste moment van de dag. De schemering voorafgaand aan de zonsopkomst. Een periode van licht waarbij de zon schittert in afwezigheid. Vandaag een fenomeen van koning winter. Kleuren van de dageraad zijn zeer uiteenlopend. Van rose, paars en blauw, zoals ‘Blush Sky’, tot geel, oranje en groen. Ik geniet van het moment. Mij geeft het warmte om de winterse kou te trotseren. Wat heeft de natuur nog meer in petto vandaag?

Kunst en zinnen. Beelden en woorden. Schilderij en woordenbrij. Het artistieke brein van de kunstenaar bepaalt het beeld. Het creatieve brein van de schrijver bepaalt de taal. Uw brein vertaalt het beeld of verbeeldt de taal. Een prachtig samenspel tussen schilderijen en gedichten. Schilderijen zijn als gedichten. Gedichten zijn als schilderijen. Een schrijver heeft een poëtische stijl als hij stijlfiguren en beeldspraak gebruikt. Een schilder maakt een beeld, waar de dichter alleen maar over kan schrijven. Of het nu abstract is of figuratief. Op zoek naar de connectie tussen beeld en woord. Hoe verwoordt uw brein het schilderij ‘Yellow’ ?

Water in de sloot. Het regent. Druppelsgewijs wordt het ritme bepaald. Mijn hartslag past zich razendsnel aan. Wat een meditatie met een mens kan doen. In kleermakerszit beleef ik een spirituele ervaring. Ik voel vurige warmte. Ik voel mijn bloed sneller stromen. Ik voel de hartstocht. Bij de gedachte aan mijn geliefde. Bij de gedachte aan mijn dierbaren. In gedachten dwaal ik rond op een andere planeet. Dat moet haast Mars wel zijn. Daar waar het ijzergehalte in de bodem hoog is. Een roestige gloed onder invloed van water en zuurstof. Ik ben onder invloed van het Boeddhisme waar de kleur rood staat voor de kracht van het leven Want levendig voel ik me. Sterk beïnvloed door ‘Golden Hour’ voel ik wat rood met me doet. De retraite brengt mij uiteindelijk terug op aarde. Wat doet rood in de schilderkunst?

De stilte van de natuur kent vele geluiden. Sta er eens bij stil. Dagelijks ervaar ik de drukte van de stad. Dat heeft zo zijn gezelligheid. Af en toe maak ik een wandeling door het buitengebied. Een omgeving van het grote genieten. Mijn grote droom is om te wonen in een landelijke omgeving. En ja, ik moet u iets bekennen. Mijn droom wordt waarheid. Het uitkomen van droom is als een overgang van abstracte- naar figuratieve kunst. Van dromen naar werkelijkheid. Het is bijna zover. Van de stad naar de natuur. De rust. De kleuren. De geuren. Leven in een natuurlijk landschap. In de hedendaagse schilderkunst is het landschap een geliefd thema. Taferelen met bomen, rivieren, bergen en uitgestrekte vlakten. Ons landschap verandert voortdurend. Dat komt sterk tot uitdrukking in de landschapschilderkunst. Ik neem u mee naar een bijzondere omgeving. Daarvoor loop ik stad en land af.

Wâh ben de?’ vroeg de Vlaming. ‘Mijn passie is schrijven over moderne kunst in de breedste zin des woord. Ben blogger, niet te verwarren met plogger’, vertrouwde ik hem toe. ‘Wâs dâ, unne ‘plogger’?’ vroeg de Vlaming. ‘In deze contreien vaak strandjutter genoemd’, probeerde ik duidelijk te maken. ‘Wablief’, riep de Vlaming. ‘Jutten gaat eerder wandelend. Ploggen juist joggend.

Het doek van de schilder is qua afmeting beperkt. Ook een tuin heeft een vastomlijnd kader. Letterlijk betekent tuin omheining, ofwel de grond die omheind wordt. Op het moment dat de mens een stukje natuur omheint, wordt die grond tuin. Het stukje grond komt los van zijn omgeving. De mens geeft betekenis aan de tuin. De schilder geeft betekenis aan zijn schilderij. Ieder op eigen wijze. Het palet van de schilder is bezaaid met de textuur, geuren en kleuren van de bloemen, planten en bomen. Zowel de schepper van de tuin als de schilder passen elementen van licht en schaduw toe. Vergezichten en details. Hoogtes en laagtes. Niet op het platte vlak. Het gaat om compositie en perspectief in meerdere dimensies. Het creëren van een eigen plekje naar een bijzonder idee en het creëren van een eigen idee voor een bijzonder plekje. Ik ga verder op onderzoek uit. Op zoek naar overeenkomsten. Welke ziet u?

Nu hebben we de poppen aan het dansen! De springende menigte doet het festivalterrein schudden op haar grondvesten. Uitzinnig van vreugde spring ik mee op het ritme van de muziek. De zanger zweept het publiek op. Klimt de stellage naast het podium in, waarin de cameraman ook zitting heeft. Van daaruit springt hij het publiek in. In een coulante bui vangt het publiek de zanger op. Een spectaculair ‘Concert’! Het oranje-gele lichtspektakel versterkt de contouren van de rockband. Figuratief gestileerde vormen ondersteunen het geweldige optreden.

“Hier spreekt uw opperbevelhebber. Linealen, geodriehoeken en passers bij de hand”. Het suprematisme heeft haar intrede gedaan. Het lijkt alsof het alleen over macht gaat. Niets is wat het lijkt. Een kunststroming (1913-1918) geïnspireerd op het Kubisme en Futurisme. Het heeft zeker wel enig machtsvertoon. Juist door de eenvoudige geometrische vormen, pure vormen en zwart en wit. Het gaat om grote contrasten. Contrasten die zich evengoed op het wereldtoneel voordoen. Waar ikzelf uit veiligheidsoverwegingen van op dit moment liever van weg wil blijven. U kunt vast wel bedenken welke regimes het heden ten dage aan den lijve ondervinden. Contrasten genoeg. Ik heb het uitsluitend over de schilderkunst.

De dynamiek is terug in de stad. Sfeerbepalende straten komen tot bloei. De stad is trots om artiesten van wereldformaat te ontvangen. Overgevlogen vanuit diverse werelddelen. Alle windrichtingen doen mee. Het leven verplaatst zich naar buiten. Het klimaat is ons gunstig gezind. De voorbereidingen voor een groots evenement zijn in volle gang. Van podiumbouwers tot gemeentewerkers. Van visagisten tot barpersoneel. Van dansers tot drummers. Van muzikanten tot musical sterren. De stad barst zowat uit zijn voegen. Gezelligheid viert hoogtij. De terrassen zijn vol. Blije gezichten kleuren de markt. Wat een expressie. Het is feest in de stad. Ik ben er bij! 

De zon schittert. Een ontspannen gevoel maakt zich van mij meester. De gele gloed trekt alle aandacht. Mijn ogen verwerken deze kleur als eerst. Het is vooral een slimme keuze voor waarschuwingsborden. Het valt op. Het zet me op scherp. In een oplettende modus. In de natuur is dat ook terug te vinden. Een wesp waarschuwt voor zijn angel door zijn geel-zwarte harnas. De kleur geel staat echter niet alleen symbool voor voorzichtigheid, maar wordt ook sterk geassocieerd met optimisme en warmte. Geel is een uitbundige, gedurfde kleur. De kleur van de zon is een vrolijke opvallende kleur, die het brein stimuleert. Vele geeltinten zijn tot mij gekomen. Ik ben in opperste paraatheid. Het is lente!